woensdag 6 januari 2016

Wordt vervolgd?

Eigenlijk zijn we iets vergeten, concluderen Djula, Frans en ik na de inspiratiebijeenkomst, waarop een terugkoppeling wordt gegeven over de ervaringen en de eerste resultaten van het werkbezoek aan Tuzla. Een fotoreportage is het laatste wat er nog gepost is, daarna is het stil op dit blog. De lezers blijven zo wel erg in het ongewisse wat het werkbezoek aan Tuzla heeft opgebracht. Tijd dus om daar nog wat aan te doen.

Ik ben die middag hevig onder de indruk als ik Djula, Patrick, Angelien en Peter hoor vertellen over hun bezoek aan de school Kosta Popov en over het huisbezoek aan Asmir.  De aanwezige toehoorders op de inspiratiemiddag, die Radar maandelijks organiseert, krijgen te horen hoe Asmir en zijn familie een stap hebben kunnen zetten in zijn zelfstandigheid. Hij draaide dagelijks talloze rondjes op het kleine balkon van hun 9-hoog appartement. Het gezin kreeg hier het 'heen en weer' van. Na de afname van de ZRM-schaal en de SIS, werd er besloten om meteen tot actie over te gaan. Er werd een ondersteuningsarrangement opgesteld, waarna Lilian en de maatschappelijke werkster met Asmir aan de slag gingen. Sindsdien helpt hij zijn moeder met het doppen van boontjes in plaats van de hoeken van het balkon uit te trappen. Hoe eenvoudig kan het zijn zou je zeggen!


Het is een van de verhalen, maar ook de professionaliteit en deskundigheid van de 8-koppige delegatie die mij menigmaal kippenvel bezorgt. Als ik op zoek ga naar het waarom daarvan, weet ik dat ik niet ver hoef te zoeken. Ik ken mijn innerlijke drijfveer om mensen te helpen en deze verhalen refereren heel sterk daaraan.













Djula neemt als eerst het woord tijdens de inspiratiemiddag. Naast het verantwoorden van de doelstelling is wat mij betreft de lijst met 'prikkelende resultaten die uitnodigen tot vervolgstappen' het meest intrigerende. Wat gaat er nu verder gebeuren met al die indrukken, resultaten, informatie die achtergelaten en opgehaald is en de verhalen met open eindes? 

  • De tools die op verschillende werkgebieden werden aangeleverd, leveren al resultaten op. De muur waarachter begeleiders op Kosta Popov zich ingegraven hadden werd daardoor soms snel, soms beetje bij beetje, tot gruis verpulverd. 
  • Er worden gesprekken gevoerd met de lokale bedrijven en er is zelfs al een werkplek voor een cliënt bij een lokale bakker. 
  • Op het gebied van methodisch- en cyclische processen en ervaringsordening is een werkgroep ingericht bij Kosta Popov die na de schoolvakantie aan de slag is gegaan. 
  • Tijdens het bezoek aan Tuzla zijn huisbezoeken geweest waarbij cliënten geobserveerd werden om o.a. te kijken hoe zij zich gedragen in hun eigen omgeving. Zo kon het moeilijk gedrag op Kosta Popov vergeleken worden met het gedrag thuis. Voor begeleiding en voor de thuissituatie waren dit waardevolle momenten. Ook om samen te gaan werken en van elkaar te leren. Aan die huisbezoeken wordt nu een vervolg gegeven door Kosta Popov.
  • Er is een project gestart, 'De preventie van geweld', waar gebruik wordt gemaakt van kennis die gedurende het werkbezoek is verworven. Er zijn 9 kinderen waarmee men in de loop van het schooljaar aan de slag is gegaan. 
  • Tijdens huisbezoeken blijkt dat het afnemen van de combitool ZRM/SIS en de gecombineerde afname van ZRM/SIS vergaande inzichten oplevert. Om tot verdere acties te komen lijkt betrokkenheid van ervaren medewerkers van Radar noodzakelijk. 
  • De POS laten invullen door professionals, ouders en cliënten. De uitkomsten nodigen uit om daarmee in de toekomst richting Tuzla door te gaan. 
  • Arnold is op afstand bezig met het managementteam van Kosta Popov om te kijken naar de sterke en zwakke punten van hun organisatie. Wat zijn hun successen en de bedreigingen. Begin september heeft Arnold een SWOT-analyse van hen ontvangen waarop hij uitgebreid feedback heeft gegeven.  Daar blijkt dan toch wel uit dat hulp op afstand alleen niet voldoende is.
  • Eventueel een vervolgbezoek aan Tuzla om samen strategiesessies te doen. Een voorbeeld hiervan is de campagne ‘schoolverlaters’ die er wellicht vanuit de gemeente Tuzla wordt opgestart. De zorg en verantwoordelijkheid van de gemeente voor deze cliënten is geregeld vanaf 7 en uitlopend tot 18/ 21 jaar. Daarna krijgen cliënten geen enkele ondersteuning meer en worden ze aan hun lot overgelaten. Dit blijk een groot probleem te zijn bij alle organisaties die er zijn bezocht. 
  • Eind oktober is er een ronde tafel in Tuzla georganiseerd met als thema, "De weg naar onafhankelijkheid - onderzoek naar de houding van jongeren met een handicap en hun families over de rechten en kansen van gehandicapten in de regio”.  Op basis hiervan heeft Lotos een programma ontwikkeld met een groep van 15 jongeren met een handicap en 15 van hun familieleden, om zo hun individuele zelfstandigheid te verhogen.
  • Ondertussen is LOTOS al in Maastricht op bezoek geweest om kennis te maken met onze organisatie. 
 
Er is dus wel wat werk aan de winkel in Tuzla voor organisaties als Kosta Popov en LOTOS. Dat in samenwerking met de gemeente want als ik het goed begrijp moeten de geldelijke middelen vooral van hen komen. Maar ik begrijp ook dat zij, Kosta Popov en LOTOS, in dit stadium, steun in de rug nodig blijven hebben en daar lijkt voor mij toch nog een mooie taak voor de delegatie weggelegd. Het veranderingsproces moet je blijven voeden zodat degene in Tuzla die al uit de startblokken zijn geschoten ook anderen mee kunnen nemen in het proces. Die duw kunnen we met de huidige communicatietechnologie soms heel goed op afstand geven, maar soms moet je ook zelf gaan proeven hoe het met de ranken gesteld is. 
Wordt vervolgd?