Dromen van een beter Bosnië

De docenten van Kosta Popov gaan tijdens een workshop samen met Jane en Monique aan de slag met het onderwerp vrijwilligers en mantelzorg. En dat gaat natuurlijk volgens goed Nederlands gebruik. Dat betekent dat er eerst wordt afgetrapt met een voorstellingsronde. Het blijkt voor de docenten nog niet zo eenvoudig te zijn om antwoord te geven op de vragen; wie ben ik, wat is mijn favoriete kleur en wat is mijn 'droom' over waar wil ik over tien jaar wil zijn.
Na een aarzelend begin durft een van de docenten als eerste de brug over te steken. Wat blijkt; er is de gezamenlijke droom over leven in een beter Bosnië, een Bosnië dat aangesloten is bij de EU en de droom dat zij hun werk mogen blijven doen als docenten bij Kosta Popov.

"Dream big" *

De stichting  Kosta Popov is niet actief bezig met het inzetten of werven van vrijwilligers. Incidenteel maakt men wel eens gebruik van vrijwilligers van de spaarzame plaatselijke vrijwilligersorganisaties. En opmerkelijk, andere informele inzet als spontane hulp door mensen uit de buurt of ouders benoemen zij niet als vrijwilligerswerk. Het begrip mantelzorg kennen zij al helemaal niet. Samenwerking met ouders zit vooral in het informeren en adviseren, betrekken bij schoolse activiteiten gebeurt sporadisch.

Dan is dat in Nederland wel wat anders georganiseerd. Monique en Jane hebben een presentatie voorbereid over de inzet van vrijwilligers en mantelzorgers bij Radar met de aandachtsgebieden wonen, werken, dagbesteding en vrije tijd. De betekenis van vrijwilligers in de vrije tijd lichtte Monique extra toe.

Een vragenvuur was het gevolg waarbij men vooral benieuwd was naar de achtergrond, opleiding en ervaring van Jane en Monique.

"little steps lead to great results" *

Met enkele praktijkvoorbeelden, zoals de inzet van een gepensioneerd stel, dagen als NLDoet en scholing van vrijwilligers werd er een beeld geschetst van het vrijwilligerswerk in de Nederlandse maatschappij. Op een eenvoudige manier gaven Jane en Monique uitleg over de verschuiving in de zorg in Nederland en het belang van het netwerk van de cliënt waar vrijwilligers een steeds grotere rol innemen. 

Vervolgens schetsten ze het belang van vrijwilligersbeleid binnen Radar.Het was voor de docenten moeilijk om zich een goed beeld te vormen hiervan.In combinatie met eigen voorbeelden van de deelnemers kwam uiteindelijk de herkenning waardoor hun nieuwsgierigheid toenam. De bereidheid was er om de zorgen en het  voorbehoud over ontwikkelingen met  Radar te delen.

"But in everything...don't forget to enjoy!" *

*Quotes van de de dag tijdens dit seminar